Celem Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (PFRON) jest promowanie wyrównywania szans osób z niepełnosprawnościami w życiu społecznym. Jego istotnym zadaniem jest utrzymywać miejsca pracy oraz przekazywać dopłaty do wynagrodzeń pracowników z orzeczeniami o niepełnosprawności. Na jakich zasadach opierają się obowiązkowe wpłaty pracodawców do PFRON?  

Kiedy pracodawca zobowiązany jest do dokonywania wpłat?

Głównym czynnikiem determinującym obowiązek dokonania wpłaty na PFRON jest wielkość zatrudnienia. Pracodawca zobowiązany jest do uiszczania wpłat:

• gdy nie zatrudnia osób z niepełnosprawnościami,
• lub gdy poziom zatrudnienia osób z niepełnosprawnościami jest mniejszy niż 6%, a w danym miesiącu kalendarzowym zatrudnienie wynosi co najmniej 25 osób w przeliczeniu na etaty.

Jeżeli pracodawca po raz pierwszy przekroczy zatrudnienie wynoszące co najmniej 25 osób w przeliczeniu na etaty, musi dokonać rejestracji w systemie ePFRON.

Jak obliczyć wysokość wpłat do PFRON?

Należność za PFRON jest obliczana poprzez pomnożenie 40,65% przeciętnego wynagrodzenia przez różnicę między wymaganym zatrudnieniem osób z niepełnosprawnościami (6%) a faktycznym zatrudnieniem osób z niepełnosprawnościami.

Przeciętne miesięczne wynagrodzenie w poprzednim kwartale jest ogłaszane przez Prezesa GUS.

Kwotę wpłaty z tytułu nieosiągnięcia 6% wskaźnika zatrudnienia osób z niepełnosprawnościami wylicza się korzystając ze wzoru:

K = 0,4065 * PW * [(ZOG*0,06)-ZON)]

Gdzie:

K – kwota zapłaty,

PW – przeciętne wynagrodzenie,

ZON – stan zatrudnienia osób z niepełnosprawnościami w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy,

ZOG – stan zatrudnienia ogółem w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy[1].

Przykład

Stan zatrudnienia ogółem w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy u pracodawcy w grudniu 2024 r. wyniósł 128,52. Pracodawca zatrudniał wówczas 2 osoby w pełnym wymiarze czasu pracy z orzeczeniem o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności. Przeciętne wynagrodzenie w badanym miesiącu wyniosło 8 161,62 złotych.

Kwota wpłaty do PFRON to:

K= 0,4065 * 8161,62 * [(128,52*0,06)-2] = 18 948,04 złotych

Pracodawca zobowiązany do uiszczania wpłat do PFRON powinien składać comiesięczne deklaracje DEK-I-0. Termin płatności do PFRON mija 20. dnia miesiąca, po miesiącu, w którym powstał obowiązek dokonania wpłaty.

Przykład: jeśli obowiązek dokonania wpłaty powstał w kwietniu 2025 r., to termin płatności mija 20 maja 2025 r.

Obniżenie wpłat obowiązkowych

Pracodawca może obniżyć wysokość wpłaty poprzez zakup usług lub produktów od uprawnionych firm zatrudniających osoby z niepełnosprawnościami. W takim przypadku sprzedawca przekazuje kupującemu informację o kwocie obniżenia. Obniżenie wpłaty do PFRON przysługuje w wysokości do 50% wpłaty na PFRON w danym miesiącu.

Jeżeli mają Państwo pytania dotyczące wpłat obowiązkowych do PFRON, zachęcamy do kontaktu.

[1] Wzór zaczerpnięty ze strony PFRON https://www.pfron.org.pl/pracodawcy/wplaty-obowiazkowe/wysokosc-wplat/

Aleksandra Kwiatkowska

HR Administration & Payroll Specialist

aleksandra.kwiatkowska@owap.pl

Choć od 1 lipca 2024 roku korzystanie z Krajowego Systemu e-Faktur (KSeF) będzie obowiązkowe, wciąż wielu przedsiębiorców nie ma pełnej wiedzy, z czym będzie się to dla nich wiązało. Tymczasem już teraz warto przygotować się na nadchodzące nowe rozwiązania w księgowości.

Wprowadzenie Krajowego Systemu e-Faktur będzie dość wymagającym wyzwaniem. Konieczna stanie się bowiem modyfikacja sposobu obiegu dokumentów oraz przesyłania e-Faktur do klientów czy przyjmowania ich od kontrahentów. Pociągnie to za sobą również duże zmiany w ich systemach księgowych i informatycznych.

To warto wiedzieć o Krajowym Systemie e-Faktur

• 1 lipca 2024 roku – najpóźniej tego dnia czynni podatnicy VAT będą musieli skorzystać z systemu po raz pierwszy.
• Podatnicy zwolnieni z VAT również nie unikną wejścia do KSeF. Choć nie będą musieli wystawiać faktur sprzedaży, to będą tą drogą odbierać faktury zakupu. E-Faktury będą oznaczone kodem QR, umożliwiającym sprawdzenie wiarygodności dokumentu. KSeF w zakresie faktur sprzedaży stanie się dla nich obligatoryjny od 1 stycznia 2025 roku.
• Nie będzie już faktur papierowych. Wystawiane będą jedynie dokumenty w formie elektronicznej (format XML), tzw. faktury ustrukturyzowane.
• Data przesłania faktury do KSeF będzie jednoznaczna z datą jej wystawienia. Istotne jest zatem odpowiednie zaplanowanie prac w systemie, by ewentualne odrzucenie faktury przez KSeF podczas analizy i kontroli poprawności nie wpłynęło na prawidłowość fakturowania.
• W momencie odebrania faktury przez KSeF, otrzyma ona unikalny numer, składający się z 32 znaków. Będzie on też widoczny w Jednolitym Pliku Kontrolnym. Nie jest on jednak tożsamy z numerem faktury nadawanym przez podatnika.
• Nie będzie konieczności przesyłania plików JPK_FA do urzędów skarbowych. Dzięki Krajowemu Systemowi e-Faktur urząd skarbowy będzie mógł w łatwiejszy sposób przeprowadzać zdalne kontrole dotyczące działalności przedsiębiorstw. Ministerstwo Finansów będzie bowiem dysponowało kompleksową wiedzą na temat sprzedaży objętej KSeF.
• Faktury ustrukturyzowane będą mogły być wystawiane jedynie przez osoby do tego uprawnione. System dopuszcza wyznaczenie przez osoby prawne jednego przedstawiciela (zgłasza się go za pośrednictwem druku ZAW-FA), który będzie nadawał takie uprawnienia (konieczność posiadania podpisu elektronicznego lub profilu zaufanego).
• Załączniki do e-Faktur będzie można przesłać jedynie poza KSeF, np. drogą mailową.
• E-Faktury będą archiwizowane w systemie przez 10 lat, licząc od końca roku, w którym zostały wystawione.
• System KSeF skróci czas konieczny do otrzymania zwrotu VAT z 60 do 40 dni.
• Nie będzie już konieczne dopełnianie żadnych formalności z kontrahentem w zakresie wystawiania faktur korygujących. E-Faktur nie będzie można korygować za pośrednictwem noty korygującej. System obliguje do wystawienia faktury korygującej.
• KSeF nie obejmuje faktur B2C.

W przypadku pytań lub wątpliwości związanych z działaniem Krajowego Systemu e-Faktur – szczególnie w działach księgowych – zachęcamy do kontaktu z naszym zespołem.

Paulina Pawelec
Accountant
paulina.pawelec@ow-accountingpayroll.pl

Agata Zięba
Accounting Manager
agata.zieba@owap.pl

Od tego roku zostały zwiększone kwoty miesięcznego dofinansowania do wynagrodzenia osób z niepełnosprawnościami, które przysługuje zatrudniającym je pracodawcom. Zmiany wynikają z nowelizacji ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych.

Zgodnie z nowymi przepisami kwoty dofinansowania wyniosą:

• 2 400 zł (dotychczas 1 950 zł) – dla osób o znacznym stopniu niepełnosprawności,
• 1 350 zł (dotychczas 1 200 zł) – dla osób o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności,
• 500 zł (dotychczas 450 zł) – dla osób o lekkim stopniu niepełnosprawności.

Wyższe kwoty dofinansowania po raz pierwszy można zastosować do wynagrodzeń za styczeń 2023 r.

Wyższe dopłaty do wynagrodzenia osób ze szczególnymi schorzeniami

Nowelizacja zakłada również wyższe dofinansowania do wynagrodzenia dla pracodawców zatrudniających osoby ze schorzeniem szczególnym. Stwierdzenie dotyczące schorzenia szczególnego musi wynikać z sentencji, symbolu przyczyny niepełnosprawności, wskazań lub uzasadnienia podanego na orzeczeniu o stopniu niepełnosprawności.

Miesięczne dofinansowanie do wynagrodzeń takich osób zostanie dodatkowo zwiększone o:

• 1 200 zł – dla pracowników ze znacznym stopnieniem niepełnosprawności (łączna kwota dofinansowania to 3 600 zł),
• 900 zł – dla pracowników z umiarkowanym stopniem niepełnosprawności (łączna kwota dofinansowania to 2 250 zł),
• 600 zł – dla pracowników z lekkim stopniem niepełnosprawności (łączna kwota dofinansowania to 1 100 zł).

Powyższe kwoty dofinansowania dotyczą pracowników z niepełnosprawnościami zatrudnionych na pełny etat. Jeśli jednak dana osoba jest zatrudniona jedynie na część etatu, kwota dofinansowania będzie proporcjonalnie niższa. 

Wynagrodzenie osób z niepełnosprawnościami – o czym pamiętać?

Ostateczna kwota przysługującego wsparcia uzależniona jest, jak dotychczas, także od wartości kosztów płacy pracownika z niepełnosprawnościami oraz pomocy, jaką otrzymuje z innych źródeł.

Kwota miesięcznego dofinansowania nie może przekroczyć:

• 75% poniesionych kosztów płacy – dla pracodawcy prowadzącego działalność gospodarczą,
• 90% poniesionych kosztów płacy – dla pracodawcy, który nie prowadzi działalności gospodarczej.

W koszty płacy należy wliczyć:

• wynagrodzenie brutto,
• składki na ubezpieczenia społeczne
• składki na Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Solidarnościowy.

W przypadku wątpliwości związanych z odpowiednim wyliczeniem dofinansowania przysługującego pracodawcy w związku z zatrudnianiem osób z niepełnosprawnościami – zachęcamy do kontaktu z zespołem GOBS.

Aneta Radziun
HR Administration & Payroll Team Leader

Od przyszłego roku zostanie zlikwidowany obowiązek składania załącznika przy korzystaniu z ulgi na złe długi, co ułatwi podatnikom dopełnienie obowiązków administracyjnych względem urzędu skarbowego.

Czym jest ulga na złe długi?

Ulga na złe długi to procedura przeznaczona dla podatników, którzy nie uzyskali od swoich kontrahentów płatności w wyznaczonym terminie. Pozwala ona wierzycielowi na odzyskanie kwoty podatku należnego od dokonanej czynności. Aktualnie termin ulgi na złe długi wynosi 90 dni od daty upływu terminu płatności, wynikającego z faktury lub umowy.

Niepotrzebny dodatkowy załącznik

Uproszczenie przepisów ulgi na złe długi to jeden z celów nowelizacji ustawy CIT i PIT, która trafiła do Sejmu pod koniec sierpnia 2022 roku. Teraz podatnicy dokonujący odpowiednich zwiększeń lub zmniejszeń, wynikających z ulgi na złe długi obowiązani są wykazać w zeznaniu podatkowym wierzytelności lub zobowiązania, z którymi są one związane. Dzięki planowanym zmianom nie będzie już obowiązku składania załącznika CIT/WZ do zeznania podatkowego, w którym dotychczas wykazywane były takie dane. Pozwoli to na uproszczenie obowiązków administracyjnych po stronie podatników.

Nowe przepisy już od stycznia

Przedsiębiorca, niezależnie od obowiązków dotyczących zeznania, i tak musi udowodnić wysokość wierzytelności i długów, które mają wpływ na podstawę opodatkowania.

Wszelkie pozostałe zmiany proponowane w nowelizacji mają charakter doprecyzowujący, który ma wyeliminować ewentualne wątpliwości pojawiające się przy rozliczaniu złych długów w zeznaniu podatkowym.

Nowelizacja ustaw o podatkach PIT i CIT powinna wejść w życie z początkiem 2023 r.

Klaudia Brzezińska
Accounting Team Leader

Od 2023 roku będziemy stosować nowy Krajowy Standard Rachunkowości nr 15 „Przychody ze sprzedaży wyrobów, półproduktów, towarów i materiałów”. Został on już opublikowany w Dzienniku Urzędowym Ministra Finansów.

Nowy standard nr 15 określa zasady ustalania, ujmowania, wyceny i prezentacji przychodów ze sprzedaży wyrobów gotowych, a także półproduktów, towarów oraz materiałów w sprawozdaniu finansowym. Motywacją i uzasadnieniem dla opracowania nowego standardu rachunkowości są zgłaszane przez pracowników działów księgowości w badaniach ankietowych trudności w zakresie ewidencji przychodów ze sprzedaży. Ważnym argumentem przemawiającym za rozszerzeniem informacji w zakresie ewidencji przychodów były również istotne zmiany w obrębie prawa rachunkowości międzynarodowej – od 2018 roku obowiązuje nowy MSSF 15 „Przychody z umów z klientami”.

Zawarte w nowym KSR 15 wskazówki dotyczą m.in.:

• warunków, których spełnienie pozwala ustalić i ująć przychody ze sprzedaży oraz związane z nimi koszty poniesione przy zawarciu umowy z kontrahentem,
• zmniejszenia przychodów w związku z udzielonymi rabatami, bonusami czy przyjętymi zwrotami.

Standard określa również sposób ewidencji przychodów ze sprzedaży osiągniętych na podstawie umów sprzedaży zawartych w oparciu o szczególne warunki, takie jak sprzedaż w ramach programów lojalnościowych, sprzedaż barterowa, komis lub sprzedaż z udzielonym przyrzeczeniem odkupu. W standardzie opisano również, jak ujmować w księgach przychody z tytułu umów wieloelementowych. [MS1] 

KSR 15 tylko dla ewidencji rachunkowej

Nowy KSR 15 wyraźnie podkreśla brak zgodności ujęcia księgowego przychodów z ujęciem przychodów w ramach ewidencji prowadzonej dla celów podatkowych.Standard ten nie odnosi się w żadnym aspekcie do prowadzenia ewidencji dla celów podatkowych. W przypadku rozbieżności pomiędzy ujęciem przychodu zgodnie z prawem podatkowym a prawem bilansowym, jednostka zobowiązana jest zapewnić ewidencję umożliwiającą zarówno prawidłowe rozliczenia podatkowe, jak i prawidłowe ustalenie przychodu zgodnie ze standardem.

Nie wszystko zgodne z międzynarodowymi standardami

Wyjaśnienia zawarte w standardzie są zgodne z postanowieniami Ustawy o rachunkowości, jednak nie wszystkie rozwiązania są zbieżne z postanowieniami Międzynarodowych Standardów Sprawozdawczości Finansowej 15 „Przychody z umów z klientami”. Najważniejsze różnice wynikają m.in. z zakresu regulacji. Zakres MSSF 15 jest szerszy i odnosi się do wszelkich transakcji z tytułu umów z klientami, w tym także umów dotyczących świadczenia usług długoterminowych oraz korzystania z licencji, które nie są objęte zakresem nowego KSR 15.

O ile w przypadku sprzedaży dóbr istotnych rozbieżności pomiędzy KSR 15 a MSSF 15 nie ma, o tyle już w odniesieniu do usług należy podkreślić odmienne koncepcje obowiązujące w obu tych regulacjach prawa bilansowego. Ustawa o rachunkowości, a co za tym idzie, KSR 15, bazuje na tzw. koncepcji przeniesienia ryzyk i korzyści. Zgodnie z nią określając moment powstania przychodu, należy ocenić, kiedy ryzyka i korzyści związane z przedmiotem umowy zostały przeniesione na kupującego. Międzynarodowy standard opiera się natomiast na koncepcji, w której decyzja o przedmiocie umowy między kupującym a sprzedającym, a także o zobowiązaniach sprzedawcy wobec kupującego, jest przenoszona w momencie wykonania określonych świadczeń.

Nowy KSR został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Ministra Finansów 29 lipca 2022 r. pod pozycją 81. Po raz pierwszy będzie miał zastosowanie do sprawozdań finansowych sporządzonych za rok obrotowy rozpoczynający się od 1 stycznia 2023 r.

Dominika Grela
Accounting Team Leader
dominika.grela@owap.pl

Pierwszy raz od 2013 roku została podniesiona stawka diety w delegacji za krajowe podróże służbowe. Wzrosła także stawka ryczałtu za noclegi i dojazdy.

Przez ostatnie dziewięć lat obowiązywała ta sama stawka diety w delegacji – 30 zł za każdą rozpoczętą dobę podróży służbowej. Od 28 lipca 2022 roku wzrosła ona o 26% i wynosi 38 zł.

Wszystko za sprawą znowelizowanego rozporządzenia Ministra Rodziny i Polityki Społecznej w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej[1]. Zwiększona stawka diety ma umożliwić pokrycie rosnących kosztów wyżywienia.

Można wydać więcej na nocleg i komunikację

Wraz ze wzrostem stawki diety, wzrósł ryczałt na pokrycie kosztów dojazdu środkami komunikacji publicznej, który jest liczony od wartości diety za podróż krajową – określony jako 20% diety. Po podwyżce wzrósł do 7,60 zł. Wyższy jest również ryczałt za nocleg, który stanowi 150% diety. Przez ostatnie lata było to 45 zł, natomiast po zmianach – 57 zł.

Jednak aby pracownik mógł otrzymać zwrot kosztów noclegu, musi przedstawić pracodawcy rachunek z miejsca zakwaterowania. Należy pamiętać, że koszt jednej doby hotelowej nie może być wyższy niż dwudziestokrotność stawki diety, czyli może wynosić najwyżej 760 zł. Dotychczas było to 600 zł.

Konieczne udokumentowanie wydatków poniesionych w podróży

Wydatki związane z podróżą służbową mogą być zaliczone do kosztów podatkowych. Zapisów, w tym również diet właściciela firmy oraz osób z nim współpracujących, dokonuje się przez tzw. rozliczenie podróży służbowej na podstawie sporządzonego dowodu wewnętrznego.

Do rozliczenia należy dołączyć dokumenty potwierdzające poniesione wydatki, czyli faktury lub rachunki.

Joanna Szafran
HR administration & payroll senior specialist
joanna.szafran@owap.pl

[1] Rozporządzenie Ministra Rodziny i Polityki Społecznej z dnia 30 czerwca 2022 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (Dz.U. z 2022 r. poz. 1481), https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20220001481

Już od 2023 r. rząd planuje objąć wszystkie umowy zlecenia składkami na ubezpieczenie społeczne. Konsekwencją nowych przepisów będą niższe wynagrodzenia netto otrzymywane przez pracowników oraz wyższe koszty pracodawców.

Projekt oskładkowania wszystkich umów zlecenia został zapisany przez rząd w Krajowym Programie Reform 2022/2023. Dotychczasowe zapowiedzi nabrały realnego kształtu w wersji z 14 marca 2022, która trafiła właśnie do konsultacji społecznych i powinna wejść w życie z początkiem przyszłego roku. Jeśli tak się stanie, zleceniobiorcy dostaną „na rękę” o około 13,71% mniej niż dotychczas. Wzrośnie też obciążenie pracodawców.

Przesłanki zmian w przepisach

Według zapowiedzi celem reformy ma być „ograniczenie segmentacji rynku pracy” poprzez zwiększenie ochrony socjalnej wszystkich osób pracujących na podstawie umów cywilnoprawnych, dzięki objęciu tych umów składkami na ubezpieczenia społeczne, niezależnie od osiąganych przychodów i liczby zawartych umów. Autorzy projektu zakładają, że planowane zmiany przyczynią się do uporządkowania systemu ubezpieczeń społecznych, uszczelnienia zasad podlegania ubezpieczeniom emerytalnym i rentowym, podwyższenia przyszłych świadczeń długoterminowych, a także usprawnienia funkcjonowania Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w kontekście gospodarki finansowej oraz rozliczeń z płatnikami składek.

Pracodawcy wskazują, że na skutek oskładkowania wszystkich umów cywilnoprawnych, poszkodowane będą osoby, które np. pracują na etacie, a posiadanie umowy zlecenia stanowi dla nich dodatkowy sposób na zasilenie budżetu. Po zmianach dochód z takiej umowy będzie niższy.

Zniesione mają zostać również zbiegi tytułów pozwalające na dobrowolne oskładkowanie drugiej i kolejnych umów. Oznacza to odczuwalne obniżenie dochodu tych osób.

Możliwość powiększenia szarej strefy

Pełne oskładkowanie oznacza, że nawet studenci zapłacą składki od otrzymywanego wynagrodzenia z umowy zlecenia, co obecnie jest dobrowolne. W efekcie wprowadzane zmiany mogą przyczynić się do odpływu ludzi do szarej strefy lub nawet skłonić ich do wybrania działalności gospodarczej opodatkowanej ryczałtem. Jak twierdzą specjaliści, to nie jest dobry moment na dokładanie przedsiębiorcom i pracownikom obciążeń. Tym bardziej, że niedawno weszły w życie przepisy Polskiego Ładu, które zdecydowanie nie ułatwiły im życia.

W trudnej sytuacji znajdą się również osoby, które dorabiają sobie sprawując opiekę nad dziećmi, na przykład podczas urlopu rodzicielskiego lub wychowawczego.

Aneta Radziun
HR Administration & Payroll Senior Specialist

Początkiem roku weszły w życie zmiany do Ustawy o rachunkowości. Mają one dostosować przepisy prawa z zakresu sprawozdawczości oraz rewizji finansowej do nowych możliwości związanych z rozwojem technologii. Zmiany dotyczą także ustaw o biegłych rewidentach, firmach audytorskich oraz nadzorze publicznym.

Do najważniejszych zmian w Ustawie o rachunkowości należy wprowadzenie:

• jednolitego formatu elektronicznego sprawozdania finansowego oraz
• sprawozdania z działalności dla emitentów i dla pozostałych jednostek stosujących Międzynarodowe Standardy Sprawozdawczości Finansowej, zgodnie z formatami, o których mowa w rozporządzeniu KE[1].

Zmiany te mają ujednolicić przepisy Ustawy o rachunkowości z prawem unijnym oraz zwiększyć użyteczność sprawozdań finansowych jednostek stosujących Międzynarodowe Standardy Rachunkowości. Pozwoli to na automatyczne przeszukiwanie dokumentu oraz porównywanie, analizowanie i interpretowanie danych, co do tej pory nie było możliwe.

E-sprawozdania finansowe łatwiejsze do podpisania

Wprowadzone zostały także uproszczenia w podpisywaniu sprawozdań finansowych. Dotychczas sprawozdania musiały być podpisane elektronicznie przez wszystkich członków zarządu, co w przypadku zarządów wieloosobowych oraz wielu możliwości złożenia podpisu (w tym przez ePUAP), powodowało utrudnienia organizacyjno-techniczne. Od 2022 roku sprawozdania może podpisać tylko jeden członek zarządu wieloosobowego, po uprzednim upoważnieniu przez pozostałych członków. Odpowiedzialność zarządu i elektroniczna forma sprawozdań pozostają tu bez zmian.

Od tego roku wprowadzona została także możliwość niesporządzania skonsolidowanych sprawozdań finansowych przez Alternatywne Spółki Inwestycyjne. Z kolei Ustawa o biegłych rewidentach, firmach audytorskich oraz nadzorze publicznym umożliwiła większe wykorzystanie technologii informatycznych w działalności Polskiej Agencji Nadzoru Audytowego. Teraz podstawowym rodzajem kontroli w firmach audytorskich staną się te wykonywane zdalnie. Natomiast sprawy związane z prowadzeniem listy firm audytorskich są załatwiane za pomocą systemu teleinformatycznego, co ma wpłynąć na ich efektywność i zmniejszenie kosztów.

Więcej technologii informatycznych

Doprecyzowano także przepisy dotyczące odbywania posiedzeń zdalnych oraz podejmowania uchwał w trybie obiegowym, co ma się przełożyć na szybsze rozpatrywanie spraw. Wyeliminowano również niejasności w stosowaniu przepisów dotyczących tajemnicy zawodowej biegłych rewidentów oraz doprecyzowano przepisy dotyczące sprawozdania z badania sprawozdań finansowych.

Umożliwienie jednostkom korzystania z nowoczesnych narzędzi informatycznych ma ułatwić im wywiązywanie się ze swoich obowiązków w zakresie prowadzenia ksiąg rachunkowych oraz sporządzania sprawozdań finansowych. Z kolei Polska Agencja Nadzoru Audytowego ma efektywniej realizować swoje zadania, dzięki większym możliwościom wykorzystania nowoczesnych technologii teleinformatycznych

Dopasowanie do współczesnych realiów biznesowych

Pozostałe zmiany – w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym oraz ustawy o szczególnych instrumentach wsparcia w związku z rozprzestrzenianiem się wirusa SARS-CoV-2 – mają dostosować przepisy tych ustaw do projektowanych zmian w ustawie o rachunkowości oraz ustawie o biegłych rewidentach, firmach audytorskich oraz nadzorze publicznym.

Wszelkieuproszczenia dotyczące podpisywania sprawozdań finansowych mają zastosowanie od 1 stycznia 2022 r. Natomiast zasady składania sprawozdań finansowych i dokumentów w nowym formacie do Krajowego Rejestru Sądowego, będą obowiązywały od 1 czerwca 2022 r.

Izabela Kołodziejczak
managing director, chief accountant

[1] Rozporządzenie Komisji (UE) 2019/815