Współcześnie na rynku pracy coraz częściej pracownicy wykonują pracę zdalnie lub hybrydowo. To z kolei może zachęcać pracodawców do wprowadzenia zadaniowego systemu czasu pracy. Na czym on polega i kiedy można go stosować?
Zadaniowy czas pracy można wprowadzić, jeśli istnieją ku niemu przesłanki zapisane w k.p.[1]. Dotyczą między innymi:
W zadaniowym systemie pracy, pracodawca wraz z pracownikiem ustalają zakres obowiązków, a także czas potrzebny do ich wykonania. Odbywa się to przy uwzględnieniu norm czasu pracy, jakie są zapisane w k.p.[2]. Zgodnie z nimi, czas pracy pracownika zatrudnionego w pełnym wymiarze nie może przekraczać 8 godzin dziennie i 40 godzin tygodniowo – w przeciętnie 5-dniowym tygodniu pracy, w przyjętym okresie rozliczeniowym.
W związku z tym, pracownikowi powinna zostać przydzielona liczba zadań możliwa do wykonania w określonym czasie. Jeśli otrzyma większą, należy mu się wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych wraz z odpowiednim dodatkiem w wysokości 50% lub 100%.
W zadaniowym czasie pracy nie obowiązuje standardowa ewidencja czasu pracy, w której pracownik oznacza godzinę przyjścia do pracy i wyjścia z niej. Obowiązkowe jest ewidencjonowanie nieobecności pracownika (np. urlop czy nieobecność związana z niezdolnością do pracy).
Ustalenie nadgodzin może więc okazać się problematyczne dla celów rozliczenia płacowego. W sytuacji gdy ilość lub czasochłonność przydzielonych zadań wykracza poza normy czasu pracy, wynikające z k.p., obie strony umowy powinny uzgodnić, ile dodatkowych godzin potrzeba do wykonania konkretnych zadań. Na tej podstawie pracownik powinien otrzymać wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych.
Pracownicy zatrudnieni w zadaniowym systemie czasu pracy mogą czuć większą odpowiedzialność
i samodzielność za powierzone zadania. Mogą także planować swój dzień, uwzględniając osobiste zobowiązania. Elastyczność tego systemu czasu pracy jest zdecydowanym plusem dla pracowników, którzy mogą pracować w wybranych przez siebie godzinach.
Dla pracodawcy minusem zadaniowego systemu czasu pracy może się okazać rozliczanie pracowników z podstawowych norm czasu pracy. Do plusów zaliczmy jednak brak konieczności:
Co więcej, przy ustaleniu odpowiedniej liczby zadań dla pracownika minimalizuje się prawdopodobieństwo wystąpienia pracy w godzinach nadliczbowych, a co za tym idzie – konieczności rekompensowania ich w formach czasu wolnego lub wypłaty wynagrodzenia wraz z dodatkiem.
Jeżeli mają Państwo pytania dotyczące zagadnień czasu pracy, zachęcamy do kontaktu.
[1] art. 140. Kodeksu Pracy
[2] §1 art. 129. Kodeksu Pracy
Aleksandra Kwiatkowska
HR Administration & Payroll Specialist
aleksandra.kwiatkowska@owap.pl